محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
يکشنبه 30 ارديبهشت 1403
12 ذو القعدة 1445
Sunday 19 May 2024
به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹
يکشنبه ۳۰ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ آرامش درون شاعر افسانه احمدی ( پونه )
تار مویی ز سرت کم بشود می میرم
در مسیر زندگی صدها خطا دارد دلم
بی تو این دل می شود پژمرده و زار و نزار
ببخش ای عشق اگر دیگر به روی تو نمی خندم
شام تاریک مرا شمع شبستان شده ای
شاخهٔ نیلوفریِ باغ خانه دختر است
تو ای نامت نُت زیبای لبها ، مرد میدانم
امشب برای رفتنت تبدار و مُضطر است
وادیِ عشق تو را بی باده پیمودم چه سود!
باور نکنم دیگر باغم که ثمر دارم
امشب فضای سینه ام بدجور نم دارد
تلنبار است در دل های ما ، غم های بسیاری
از لحظهٔ امضای حکم تو به نادیدن
هر شبم چهرهٔ زیبای تو دیدن دارد
دوست دارم زندگی را با تو و عطر بهاری
یوسف شدی تا پس زنم شاه و زلیخایت شوم
برو ای خندهٔ مستانهٔ او سر به سرِ من نگُذار
روی ریلِ زندگی لَنگِ قطارِ بعدی ام
گویند که شیراز تمنای بهار است
قصد دل کندن ندارم از تو امّا بی وفا
هنگامهٔ رفتن شد او قصدِ پریدن داشت
باران که می بارد به سمت در شتابان می شوم
آمدم قدری بگیرم از دلم غمها و درد
بند دل را چشم زیبایت به منزل می کشد
راه گم کرده و در وقت پگاه آمده ای !
شب تمام است و دل پیر فلک برنا شد
من صیدم و دام و دانه هایش با تو
من هم بلد بودم بگویم جان دل امّا
من گم شده ام در خودم از من اثری نیست
بر عشق کسی یک نگهِ هیز نکردیم
شب تا به سحر به یاد تو بیدارم
یک روز رو به قلبم گفتم چه بی خیالی!
عهد کردم نکنم شکوهٔ این جانی را
من هنوزم با تو باران را نرقصیدم کجا رفتی
حالم اصلا خوب نیست افتاده ام از های و هو
ساده طی شد عمرمان در وادیِ بیهودگی
من اینجا مانده ام در انتظارت روی برگردان
با تمامِ بی گناهی ، مرگ میخواهد دلم
اینکه دلتنگِ تو و رویت شوم نرمال نیست ؟
چند روزی است که از حال دلت بی خبرم
بر خوابِ خود درمیزنی تا ظلمتت را بشکنی
با ریتمِ آهنگی که اسمش را نمیدانی بلندم کن
دلتنگم امشب شانه ات را دوست دارم
یا رب از جامِ وجودت بر همه وجدان بده
شام قدر است و به قدر کرمت محتاجم
هر شب میان خواب من پا میگذاری بی جهت
تا که دیدم صد بلا از عشق آمد بر سرم
دل بی تو شبی یک دم ، آرام نیاساید
شد بهار امّا دلی شاد و لبی خندان نشد
من از تبار عاشقی ، تویی تمامِ باورم
اولین لحظهٔ دیدار تو را یادم هست
بخت من با پای خود این راه را پیموده بود
سین اول ، سیرتی زیبا و قلبی مهربان
عید یعنی آرزویت صلح باشد در جهان
من همانم که شدم پای دلت قربانی
تمام امسال امّا من ، تمامش را بد آوردم
حوصله کن که بشنوی باقیِ این ترانه را
پونهٔ خشکیده جویبار میخواهد چکار؟
من همانم که دلم را به تو آسان دادم
بلدم تکیه کنم باز به دیوار دلم
خوش می شود با دیدنت احوالِ من امشب
بسوزد ریشهٔ عشقی که پر پیمانه از درد است
یک وارثم از نسلِ مظلومیّتِ هابیل
آن یار که هر شب پیِ آزار دلم بود
فکر می کردم نباشم بی قرارم می شوی
دنیا به من یک جرعه خوشبختی بدهکار است
برای فتح آغوشت مدارا می کنم هر شب
من از تنهایی و رسوایی قلبم نمی خندم
نه دلت شکسته بودم ، نه به حرمتم نشستی
یادت آمد در سرم چشمان خود تر کرده ام
درد خود را هر کسی یک جور درمان می کند
با دلم یک بارِ دیگر بی وفا دیدار کن
با خودت یک باغ از گلهای یاس آورده ای
باز روز رفتنت آمد دلم پر می زند
تقدیر من و توست که حاشا شدنی شد
با دلم بد شدی و، باز دعایم کردی
کوچ کردم که بگیرم سرِ خود آوارم
شروع عشقمان را با تو یک پرواز می بینم
سرابم ، بی هدف ، حال دلم بی سازه می ماند
مثل آن دیوانه که از عالمی محروم بود!
مجموع ۲۴۱ پست فعال در ۴ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
نرگس زند (آرامش)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ودرودمجدد برشما استاد عزیز
سید هادی محمدی
وحید سلیمی بنی
جلیل محمد باروقی 
شاهزاده خانوم 
درود بر شما 
